با کم حرفی شوهرم چه کار کنم؟

خانمی با خوشحالی از سر کار به خانه می‌آید تا به شوهرش خبرهای خوبی بدهد. وقتی به خانه می‌رسد با هیجان به شوهرش اطلاع می‌دهد که در شغلش ترفیع یافته است و می‌خواهد جزئیات را مو به مو با او در میان بگذارد.
اما شوهر، طبق معمول، تمایلی به صحبت کردن و یا شنیدن نشان نمی‌دهد. او تنها لبخندی می‌زند و تبریک می‌گوید و سپس به سراغ کارهای خود می‌رود.
این خانم برای هزارمین بار از خود می‌پرسد که چرا او و شوهرش خیلی کم با هم حرف می‌زنند و چرا او تمایلی ندارد در مورد ارتقای شغلی من بیشتر بداند. این خانم می‌گوید: «من می‌دانم که او به من اهمیت می‌دهد و از پیشرفت من خوشحال می‌شود. هر وقت از او می‌پرسم آیا مشکلی وجود دارد، می‌گوید نه، همه چیز عالی است، اما به گمان من این‌طور نیست. در حقیقت، سکوت او به شدت بر رابطه ما تأثیر گذاشته. من احساس آزردگی، عصبانیت و گیجی می‌کنم.»

روان‌شناسان می‌گویند که درمان سکوت بر 50 تا 70 درصد از زندگی‌های زناشویی تأثیر می‌گذارد. دبورا تانن، زبان‌شناس، می‌گوید در آغاز رابطه، مرد بیشتر صحبت خواهد کرد تا خواسته‌های خود را اعمال کند. سپس، به تدریج، صحبت‌های او کمتر و کمتر می‌شود. اما زن هنگامی که با مردی احساس راحتی کند، بیشتر صحبت می‌کند. یکی از عمده‌ترین دلایلی که زنان و شوهرانشان در ارتباط برقرار کردن با همدیگر مشکل دارند این است که آنها تصورات متفاوتی ازموضوع صحبت خود دارند. در ادامه سه شکایت رایج‌تری که زنان در این مورد دارند ذکر می‌شود.

برای زن گفت‌وگو نشان‌دهنده دلبستگی، علاقه و محبت است. اما برای مرد گفت‌وگو کار است، زیرا آنها از آن برای تحت تأثیر قرار دادن دیگران و بازگو کردن اطلاعات استفاده می‌کنند.
در مورد احساساتش حرف نمی‌زند

برخی زن‌ها می‌گویند که شوهرانشان هنگامی که ناراحت یا افسرده‌اند صحبت نمی‌کنند. این سکوت برای زنان کشنده است، زیرا به فکر فرو می‌روند که چه مشکلی پیش آمده است.

روان‌شناسان می‌گویند که این به طور طبیعی اتفاق می‌افتد. زیرا پسران و دخــتران در طول دوران رشد می‌آموزند که هیجاناتشان را به طور متفاوتی ابراز کنند. طی دوران رشد، دخــتران برای اینکه احساساتشان را بروز دهند تشویق می‌شوند و پسران می‌آموزند که این کار زنانه، بیهوده و بی‌نتیجه است. بنابراین، مردان با در خود فرو رفتن به این فکر می‌کنند که برای مواجهه با مشکل چه راهکارهایی وجود دارد.

پیگیر حرف نمی‌شود و گفت‌وگو را ادامه نمی‌دهد

نوع گفت‌وگوی زنان که گفت‌وگوی آزاد است اغلب باعث می‌شود که مردان دنبال حرف را نگیرند. زنان به جزئیات شخصی علاقه‌مندتر هستند. آنها از شوهرانشان انتظار دارند در این نوع گفت‌وگو شرکت کنند، اما اغلب مردها نمی‌دانند چگونه می‌توانند این کار را بکنند. برای مرد صحبت صمیمی به معنای حرف زدن از احساسات و جزئیات شخصی نیست. مرد تمایل دارد در مورد مباحث تکلیف محوری مثل فرستادن بچه‌ها به دانشگاه و افزایش مالیات و حقوق بحث کند. او نمی‌تواند به موضوعی بپردازد که نمی‌تواند بر آن تأثیر بگذارد.

با همه صحبت می‌کند، جز من

برخی زن‌ها گله می‌کنند هنگامی که شوهرانشان از سر کار به خانه می‌آیند، به آنها می‌گویند حوصله صحبت کردن ندارند، چون خیلی خسته‌اند اما اگر همان موقع یک دوست با آنها تماس بگیرد، زمان زیادی با او صحبت می‌کنند. برای زن گفت‌وگو نشان‌دهنده دلبستگی، علاقه و محبت است. اما برای مرد گفت‌وگو کار است، زیرا آنها از آن برای تحت تأثیر قرار دادن دیگران و بازگو کردن اطلاعات استفاده می‌کنند. در خانه آنها تمایل دارند آرامش داشته باشند و دوست ندارند بحث کنند.

زنان و مردان به رغم دیدگاه‌های متفاوتشان، می‌توانند مشکلات ارتباطی‌شان را حل کنند. پس برای اینکه شوهرتان با شما درد دل کند این راهبردها را به کار گیرید:

زمان مناسبی را برای گفت‌وگو انتخاب کنید: این مسئله بسیار مهم است. شما ممکن است که بسیار علاقه‌مند باشید که بعد از بازگشت از کار، با شوهرتان صحبت کنید، اما او در آن موقع نیاز به آرامش داشته باشد. پس بهترین راه این است که بعداً گفت‌وگو کنید.

در مقابل سکوت شوهرتان سکوت نکنید: گاهی اوقات سکوت مرد باعث ایجاد احساس ناکامی و عصبانیت در زن می‌شود. برای اجتناب از این موقعیت، موقعی که شوهرتان پاسخ نمی‌دهد سکوت نکنید. به او بگویید: «می‌توانی به من بگویی چرا برای تو سخت است بگویی به چه فکر می‌کنی؟» اگر او باز هم پاسخ نداد، راحت از کنار سکوتش رد نشوید. به او بگویید تمایل دارید در مورد آینده صحبت کنید. او را متوجه کنید که شما انتظار شنیدن پاسخ دارید.

جزئیات را بپرسید: سؤالات دقیق بپرسید. این‌گونه سؤال نکنید که «امروز کار چطور بود؟»، زیرا او می‌تواند در یک کلمه جواب بدهد که عالی بود یا افتضاح بود. در مقابل، از جزئیات کارش سؤال کنید. مشخص‌تر شدن سؤال باعث می‌شود که او با احتمال بیشتری به سؤال شما به طور جزئی و با دقت پاسخ بدهد.

یاد بگیرید که سازنده بحث کنید. از به کار بردن الفاظ منفی، جملاتی که با «تو هرگز…» یا «تو همیشه…» شروع می‌شوند، ایجاد احساس گناه و دوباره مطرح کردن اشتباهات گذشته اجتناب کنید. در مورد اینکه اکنون چه احساسی دارید صحبت کنید و به نقشتان در بروز مشکل اشاره کنید.
مراقب اشاره‌های غیرکلامی‌تان باشید: اگر شما هنگام صحبت کردن کتاب ورق بزنید، کار را برای اینکه شوهرتان ساکت بماند آسان کرده‌اید. برای بهتر شدن گفت‌وگو سعی کنید حالت چهره‌تان خنثی باشد، بدنتان آرام و لحن صدایتان نه بسیار بلند باشد، نه بسیار آرام. در ضمن تماس چشمی برقرار کنید.

علائق مشترکتان را توسعه دهید: زوج‌هایی که همه توجهشان را بر بچه‌ها یا کارشان متمرکز می‌کنند اغلب درمی‌یابند که بسیار کم با همدیگر صحبت می‌کنند. شرکت در فعالیت‌های متفاوت و جدید از جمله پیاده‌روی ومسافرت همراه با همسرتان باعث می‌شود که شما به مقدار بسیار بیشتری با همدیگر صحبت کنید.

با دقت گوش دهید: هنگامی که شوهرتان صحبت می‌کند، به حرف‌های او توجه کنید و اجازه ندهید ذهنتان منحرف شود. مهارت‌های گوش فرادادن فعال را به کار ببرید. چیزی را که شوهرتان می‌گوید به زبان خودتان بازگو کنید. هنگام صحبت او مخالفت نکنید و وسط حرف‌هایش نپرید. گوش فرا دادن فعال می‌تواند به او کمک کند تا راحت باشد.

منصفانه بحث کنید: اکثر زوج‌ها نمی‌دانند که چگونه بحث سالمی داشته باشند. بسیاری از مردان تلاش می‌کنند به طور کلی از بحث کردن اجتناب کنند، زیرا می‌ترسند که این بحث تبدیل به یک مشاجره توان‌فرسا شود. برای مقابله با این مسئله یاد بگیرید که سازنده بحث کنید. از به کار بردن الفاظ منفی، جملاتی که با «تو هرگز…» یا «تو همیشه…» شروع می‌شوند، ایجاد احساس گناه و دوباره مطرح کردن اشتباهات گذشته اجتناب کنید. در مورد اینکه اکنون چه احساسی دارید صحبت کنید و به نقشتان در بروز مشکل اشاره کنید. همه تقصیرها را به گردن شوهرتان نیندازید؛ حتی اگر فکر می‌کنید واقعاً در این مورد خاص او مقصر است.

از مشاوران و روان‌شناسان کمک بگیرید: اگر شما راهبردهای بالا را به کار گرفتید اما هنوز مشکل وجود دارد، سراغ مشاور بروید