آن سوی شهوت مهار نشده

آنچه مسلم است این که روابط نا مشروع در شریعت و احکام شرعی از تکلیف مشخصی برخوردارست. اما بنا را بر این داریم تا ببینیم این عدم مشروعیت به چه دلیل است و آیا دارای عواقب منفی بر روح و روان انسان هم می باشد یا خیر؟


پیآمدهای رابطه ی نامشروع برای روح، روان و ایمان آدمی بدین قرار است:

1. از میان رفتن کرامت انسانی و غرق شدن در گرداب شهوتها که خود افزایش مفاسد و جرم و جنایت را در پی دارد.

2. کاهش آرامش روانی و افزایش التهاب و اضطراب .

3. سرپیچی از دستور قرآن و احادیث اهل بیت(علیهم السلام) که انسان را از پیروی هوا و هوس باز میدارند.

غریزه ی جنسی یکی از غریزه های طبیعی نفس بشری است که انسان باید به آن پاسخ بگوید. خداوند هر یک از این غریزه ها را بر اساس حکمت و هدفی در نهاد آدمی قرار داده است. بنابراین، خوشبختی و دستیابی به آرامش واقعی انسان در گرو پاسخگویی متوازن و متعادل به همه ی این غریزه ها است. در این میان، آدمی تنها با بهره گیری از خرد خویش میتواند این غریزه ها را به کنترل درآورد. توجه بیش از اندازه به یک غریزه و چیرگی آن بر همه ی خواسته های عقلانی و فطری آدمی، همانند آن است که یکی از اندامهای انسان، بیش از اندازه رشد کند و دیگر اعضا کوچک بماند. بدیهی است چنین هیکلی از سلامت و زیبایی لازم برخوردار نیست و ناقص و بدمنظر خواهد بود.
با توجه به اینکه روح بشر فوق العاده تحریک پذیر است، اشتباه است که گمان کنیم تحریک پذیری روح بشر محدود به حدّ خاصی است و از آن پس آرام میگیرد.



اینک پیآمدهای منفی رابطه ی نامشروع برای روح، روان و ایمان انسان را بررسی میکنیم:

1. از بین رفتن کرامت انسانی و غرق شدن در گرداب شهوت

اگر انسان با دید استقلالی، به غریزه و شهوتها به عنوان تنها هدف زندگی بنگرد، هر عاملی که بهتر و بیشتر به شهوتها پاسخ دهد، جایز شمرده خواهد شد. در این صورت، چشمچرانی، علاقه های شهوانی ، تماس جنسی فراتر از دایره ی ازدواج ، خودارضایی، اعتیاد به عکسها و فیلمهای مبتذل و آزادی ارتباط شهوانی پسران و دختران با یکدیگر، پسندیده خواهد بود، حتی اگر با ضابطه های عقلی و دینی در ستیز باشد و به نابودی شرافت انسانی و جامعه ی بشری بیانجامد.([1])با نگاهی به جامعه های غربی، پیآمدهای منفی رابطه ی نامشروع را بر فرد و جامعه به خوبی درخواهید یافت. در این جامعه ها، هدف انسان از زندگی و آینده ی روشن، از میان رفته است و افزایش آسیبهای اخلاقی و انسانی، در گسترش اصل لذتجویی و حکومت غریزه بر عقل آدمی، ریشه دارد. در نتیجه، با از میان رفتن اهداف بلند انسانی و پدید آمدن مشکلات اجتماعی، بنیاد پیوندهای خانوادگی رو به تزلزل نهاده است.



2. کاهش آرامش روانی و افزایش التهاب و اضطراب

استاد شهید مطهری(رحمه الله) در اینباره میفرماید: (این نوع روابط) هیجانها و التهابهای جنسی را فزونی میبخشد و به صورت یک عطش روحی و خواست اشباع نشدنی درمیآورد. غریزه ی جنسی همچون آتشی است که هرچه به آن بیشتر خوراک بدهند، شعله ورتر میشود. در نتیجه، با توجه به اینکه روح بشر فوق العاده تحریک پذیر است، اشتباه است که گمان کنیم تحریک پذیری روح بشر محدود به حدّ خاصی است و از آن پس آرام میگیرد. هیچ فردی از تصاحب زیبا رویان و هیچ زنی از متوجه کردن مردان و تصاحب قلب آنان و بالاخره هیچ دلی از هوس، سیر نمیشود. تقاضای نامحدود خواه و ناخواه انجام ناشدنی است و همیشه مقرون به نوعی احساس محرومیت و دست نیافتن به آرزوها و به نوبه ی خود منجر به اختلالات روحی و بیماریهای روانی میگردد که امروزه در دنیای غرب بسیار به چشم میخورد.([2])علاوه بر آن نیز روی اوردن به این مسایل عذاب وجدانی همیشگی و دائم را به همراه دارد که آرامش را از فرد سلب می کند.



3. پیدایش تنوّع خواهی و اثرگذاری آن بر ازدواج

جوانانی که پیش از ازدواج، رابطه ی نامشروع را تجربه کرده باشند، هنگام ازدواج و انتخاب همسر و حتی پس از آن ، به همه به دید شک و دودلی([3]) مینگرند. حتی پس از ازدواج نیز دل کندن از لذتهای گذشته برای آنان مشکل است و تنوّع طلبی، روانشان را بیمار میسازد و چه بسا پس از مدتی، دوباره به منجلاب فساد کشیده شوند. ویل دورانت میگوید: فساد پس از ازدواج بیشتر محصول عادتهای پیش از ازدواج است.([4]) در اینجا باید یادآور شد که حتی تعهداتی که میان دو نفر مبنی بر ازدواج داده می شود نیز دلیل موجه برای برقراری چنین روابطی نمی باشد بلکه اگر این قرار ها مجوزی را صادر می کرد پس چه لزومی داشت که اسلام محرمیت و نکاح را مقرر بدارد.


نخستین گام در ایجاد رابطه ی نامشروع، نگاههای هوس آلود و چشم چرانی است. به همین دلیل، خدواند در قرآن، افراد با ایمان را از نگاه هوس آلود و شهوانی بازداشته است.

4. اثر گذاری رابطه ی نامشروع بر ایمان افراد از نگاه معارف دینی

قرآن کریم و احادیث اهل بیت(علیهم السلام) با اشاره به پیآمدهای منفی پیروی از هوا و هوس و شهوتها، انسانها را از روی آوردن به آن برحذر داشته است. نخستین گام در ایجاد رابطه ی نامشروع، نگاههای هوس آلود و چشم چرانی است. به همین دلیل، خدواند در قرآن، افراد با ایمان را از نگاه هوس آلود و شهوانی بازداشته است.([5]) چنانچه در مقالات عنوان کرده ایم که اسلام نه تنها رابطه نامشروع را منع نموده بلکه افراد را حتی از نزدیک شدن به رفتار های مقدماتی همچون روابط نزدیک و غیر ضروری بر حذر داشته است. سرپیچی از دستور الهی تنها زیانکاری در دنیا و آخرت را در پی دارد و ایمان و معنویت را نابود میکند. در حدیثی از حضرت علی(علیه السلام)چنین آمده است: همچنین در روایت دیگری فرموده است:هیچ چیز به اندازه ی چیرگی شهوت، تقوا را از بین نمیبرد.([6])

با توجه به آیات قرآن و احادیث معصومین(علیهم السلام) روشن میشود که انسان در سایه ی پیروی از آموزه های نورانی اسلام، به تکامل میرسد و در صورت سرپیچی از دستورهای الهی و دست یازیدن به کردار خلاف شرع، از رحمت الهی دور میشود. آن گاه با خاموش شدن نور الهی در خانهی وجودش، در جاده ی فساد و تباهی گام مینهد.

پی نوشتها

[1]. اسلام و ارضای غریزه ی جنسی، محمدرضا امین زاده، قم، انتشارات در راه حق، 1377، چ 1، ص12.

[2]. مسأله ی حجاب، مرتضی مطهری، قم، انتشارات صدرا، 1374، چ 42، صص 84 ـ 87.

[3]. مشکلات جنسی جوانان، ناصر مکارم شیرازی، قم، انتشارات نسل جوان، ص 31.

[4]. لذات فلسفه، ویل دورانت، تهران، نشر دانشجویی، ص 94.

[5]. بقره، 30 و 31.

[6]. همان، ج 10، ص 386.