شب زفاف

نباید زفاف را با جبر آغاز کرد و بایستی این عمل دنباله نتیجه نوازشی صبورانه و معاشقه ای جاودانه باشد و شوهر باید عروس را به تدریج متمایل و راغب به عمل نماید نه آن که با شتابکاری و به کار بردن جبر تنها حس شهوت خویش را فرو نشاند. شوهر در شب زفاف باید تمام تمهیدات لازم را بکار گیرد و در نهایت ملایمات و ظرافت عمل کند و بداند که کوچکترین اشتباه، چنان او را خسته و دل آزرده می کند که به آسانی التیام پذیر نخواهد بود و گاهی اوقات تا پایان زناشوئی آثار آن بر جای می ماند. از نظر روانشناسی این دردهای روحی به پیدایش هزاران نوع اختلالات فکری و ... خواهند شد که درمان آن بسیار مشکل خواهد بود.