سایز سینه در خانمها: آیا واقعاً اهمیت دارد؟

آیا واقعاً سایز سینه اهمیت دارد؟ سالهای سال است که من و همسرم سر این موضوع با هم بحث می کنیم. مرغ همسایه همیشه غاز است و به همین خاطر است که زنها معمولاً برای خودشان دلیل ارائه می دهند که چرا باید سینه های کوچک یا بزرگ داشته باشند. اما آیا واقعاً تفاوت پزشکی خاصی بین داشتن سینه های کوچک یا بزرگ وجود دارد؟

اول باید کمی با آناتومی سینه آشنا شویم. سایز سینه بیشتر از بافت های چربی و بافت های فیبروز تشکیل شده است تا غدد تولیدکننده شیر. وقتی درمورد سایز سینه و رابطه آن با تولید شیر و خطر سرطان سینه فکر میکنیم، این مسئله اهمیت زیادی پیدا می کند.

به طور کلی، سایز سینه تغییر چندانی در عملکردهای بیولوژیکی آن ایجاد نمی کند. در زیر به برخی از باورهای نادرست درزمینه سایز سینه اشاره می کنیم.

1) سایز سینه تاثیری در میزان توانایی تولید شیر ندارد

ازآنجاکه سایز سینه بیشتر به بافت های فیبروز و چربی موجود در آن بستگی دارد تا مقدار غدد شیر، خانم هایی که سینه های بزرگترین دارند، لزوماً شیر بیشتری تولید نمی کنند. تولید شیر در سینه از طریق هورمونی تحریک می شود و برحسب تقاضا افزایش می یابد. افزایش دفعات شیردهی به نوزاد تولید شیر را بالا می برد. بااینکه خیلی از عوامل مثل خستگی، استرس و افسردگی می تواند بر تولید شیر تاثیر بگذارد، لازم نیست استرس کوچک بودن سینه هایتان را هم به بقیه استرس های مادرانه تان اضافه کنید چون سایز سینه تاثیری در توانایی شیردهی شما ندارد.

2) سایز سینه تاثیری در احتمال ابتلا به سرطان سینه یا درمان آن ندارد

محققان دریافته اند که سایز سینه تاثیری در احتمال ابتلا به سرطان سینه ندارد. علاوه بر این، سایز سینه تغییری در دیدگاه درمانی شما نیز ایجاد نمی کند. متداولترین نوع سرطان سینه از پوشش سلول ها در غدد تولید شیر ایجاد می شود. ازآنجا که خانم هایی ک سینه های بزرگتری دارند، لزوماً غدد شیری بیشتری ندارند، درنتیجه دلیلی ندارد که این خانم ها بیشتر در معرض ابتلا به سرطان سینه قرار داشته باشند. اگر سینه های بزرگی دارید و نگران توانایی خود برای تشخیص و درمان سرطان سینه هستید، یادتان باشد که تحقیقات به نگرانی های شما صحه نمی گذارد. تنها احتیاط لازم این است که چاقی نشان داده است که احتمال بروز سرطان سینه را بالا می برد. زنان چاق سینه های بزرگتری دارند اما براساس تحقیقاتی که در بالا به آنها اشاره شد، به نظر می رسد که چاقی عامل تعیین کننده تری است تا بزرگ بودن سینه ها. انباشته شدن چربی های بیشتر، سطح استروژن را بالاتر می برد به همین خاطر است که افراد چاق بیشتر در صدد ابتلا به سرطان سینه هستند.

3) سایز سینه تاثیری در میزان درد شما طی ماموگرافی ندارد

در یک تحقیق که در آن از خانم ها درمورد میزان دردشان سوال شد، خانم هایی که سینه های بزرگتری داشتند لزوماً درد بیشتری را گزارش ندادند. اجازه ندهید ترس شما از درد باعث شود نتوانید آزمایشتان را به درستی انجام دهید.

ناراحتی های فیزیکی و احساسی واقعیت دارند

از باورهای نادرست که بگذریم، سایز سینه می تواند بر سلامت روزانه خانم ها تاثیر زیادی داشته باشد. برای مثال، خیلی از خانم ها که سینه های بزرگتری دارند، بیشتر دچار ناراحتی های جسمانی مثل درد کمر، گردن، شانه ها و سردرد می شوند. برای بعضی از این خانم ها، سینه بندهایی که بهتر اندازه سینه شان باشد راه حل خوبی است. علاوه بر این، پایین آوردن وزن برای کاهش چربی های سینه نیز میتواند کمک کننده باشد. باوجود این تلاشها، خیلی از خانم ها جراحی سینه برای کاهش سایز آن را برای راحتی از شر آن دردها و مشکلات لازم می دانند.

شکی نیست که سایز سینه تاثیر شگرفی بر سلامت روانی و احساسی خانم ها دارد. از این گذشته، نادیده گرفتن اهمیتی که فرهنگ ما به سایز سینه می دهد، غیرقابل انکار است. از دوران بلوغ تا بزرگسالی، خانم ها با هنجارهای ایدآلیستی مواجه می شود و بطور مداوم وضعیت خود را با این هنجارها مقایسه می کند. تعصبات خاصی همیشه متوجه خانم هایی که سینه های خیلی بزرگ یا خیلی کوچک دارند بوده است. زن یا دختری که سینه های بزرگی دارد ممکن است از نظر جنسی زیر سوال رود و خانم یا دختری هم که سینه های کوچکی دارد ممکن است احساس حقارت کند. باید بدانیم که این فشارهای خارجی و داخلی به هر حال وجود دارند، و درنتیحه باید دختر ها و خانم های جامعه را تشویق کنیم که از وضعیت ظاهری خود در هر صورت احساس راحتی کنند و به هیچ وجه تحت تاثیر باورها و شایعات موجود قرار نگیرند.

خطر آخر برای همه خانم ها این است که نباید به خاطر سایز سینه هایتان توقع زیاد یا کم از بدنتان داشته باشید. به ویژه، باید بدانید که توانایی شما در شیردهی و خطر ابتلا به سرطان سینه که دو مورد از مهمترین مشکات و دغدغه های مهم سلامتی خانم هاست، کاملاً با سایز سینه بی ارتباط است.

عدم تقارن سینه ها در خانمها نشانه چیست؟

گاهی بیماران به پزشک خود مراجعه میکنند و از عدم تقارن یا بزرگتر بودن یکی از پستانها شاکی هستند و می‌خواهند بدانند که آیا این یک نشانه خطرناک است ؟

امروزه با استفاده از تکنیک سی تی اسکن سه بعدی به افراد نشان داده می‌شود که سینه ها تقریبا متقارن هستند و در واقع مشکلی وجود ندارد.اما بسیاری از خانمها ممکن است که این تفاوت سایز را از زمانی که در سنین نوجوانی بوده اند به خاطر بیاورند واین یک امر غیر طبیعی نیست، گاهی قسمتهای دیگر بدن نیز شاید  با هم تفاوت اندازه داشته باشند، مثل دستها، پاها، گوشها و چشمهاو.....حتی ممکن است به اندازه یک سایز کامل، هردو پستان با هم اختلاف سایز داشته باشند که باز هم یک امر طبیعی است ، اما این تفاوت اندازه وقتی باید مورد توجه خاص قرار گیرد که:

این تغییر سایز به تازه گی ایجاد شده باشد که به طور قطع باید به پزشک مراجعه نمود. این می‌تواند یک اخطار جدی برای یک خانم باشد که باید معاینات کامل و بررسی‌های پاراکلینیکی انجام شود.
علل مختلفی وجود دارد که سبب این عدم تقارن ناگهانی می‌شود که عبارتند از:

* التهاب پستان(ماستیت)

* آبسه پستان

* انسداد مجاری شیری

* سرطان پستان

در آخر به شما توصیه می‌گردد هر گونه تغییر ناگهانی در اندازه، یا ایجاد توده، تغییر رنگ یا ایجاد زخم یا پوسته‌های خارش‌دار یا بدون خارش درپستانها و یا ترشح از نوک سینه‌ها حتماً برای بررسی به موقع و لازم به پزشک مراجعه نمایید.

ناگفته ها در رابطه زناشویی

میـتوانند از یک ارتباط سالم، جذاب و خوب جنسی در طـول زنـدگی مشـتـرک خـود بهره ببرند. رضایت جنسی امـری اسـت کـه در طـول زمـان و بـا هشیاری بسیار زیادی قابل دست یافتن می بــاشـد. ایــن امــر نــیــازمــنـد تعهد، سـرسـپـردگـی، تـلاش و هــمکاری هر دو طرف می باشد. زوجـیـن بـایـد اولین اولویت خود را در تطمیع کردن خواست های دیگری قرار دهند. رشد رابطه جنسی در زندگی زناشویی چیزی جز آشکار کردن خود واقعی افراد نمی باشد.

کمبود صمیمیت زیربنای مشکلات جنسی است. زوجین باید توانایی بیان احساسات و خواست های خود را نسبت به یکدیگر داشته باشند. باید به هم بگویند که از انجام چه کاری لذت می برند و چه چیز مایه رنجش آنهاست. زن و شوهر هایی که از بیان احساسات خود عاجز هستند نمی توانند در رابطه عشقی خود پیشرفت کنند و ارتباط آنها در همان مرزهای شهوانی باقی می ماند و فراتر

از آن نخواهد رفت. آنها ممکن است برای سالیان دراز در همان حدود اولیه باقی مانده و ارتباط جنسی خود را همیشه با ترس نپذیرفته شدن ادامه دهند.

درگفتگوهای باز و عاشقانه هر یک از افراد می تواند به راحتی خواست ها و نیازهای خود را در راه رسیدن به ارضای جنسی بی پرده بیان کند. این امر به رابطه شما، انرژی و نیرویی تازه می بخشد و روحیه ای در شما ایجاد می کند که هر روز پیش از گذشته طرف خود را بخواهید. بنابراین سعی کنید راههای متفاوت راضی کردن همسر خود را در این نوع ارتباطات پیدا کنید.

زوج هایی که در این زمینه موفق هستند، اگر چندین فرزند هم داشته باشند باز هم می توانند به راحتی وقت خاصی را برای این امر اختصاص دهند حتی اگر فرزندان آنها بسیار کوچک بوده و نیاز به حمایت و مراقبت بیشتری داشته باشند.

زوج های کاردانی که از داشتن س ک س با یکدیگر لذت می برند تا هشتاد، نود سالگی نیز از هم خسته نمی شوند. آنها تغییراتی که در اندام های جنسی شان به دلیل بالا رفتن سن ایجاد می شود را به راحتی می پذیرند. مردهایی که پا به سن می گذارند شاید در رسیدن به نعوذ و نگه داشتن آن با مشکل مواجه شوند و خانم ها نیز دچار خشکی مهبل می شوند. زوج های بالغ، که از نظر احساسی به هم نزدیک بوده و همدل می باشند به راحتی می توانند تغییر در نیازهای یکدیگر را درک کنند. آنها همدیگر را در آغوش می گیرند و عواطفشان را با یکدیگر در میان می گذارند و برای هم به منزله قوت قلب هستند. نیازها و خواست های این دسته از افراد برای طرف مقابل کاملا روشن است.

این راهها، روش های اثبات شده ای برای بازگرداندن علاقه و احساس به زندگی مشترک شما می باشد:

اولویت بندی: برقراری ارتباط جنسی را اولین اولویت خود قرار دهید و هیچ گاه آنرا به "بعدا" موکول نکنید. اجازه ندهید حضور بچه ها و یا مسائل کاری مانع انجام دادن این کار شود.
زمان: برای معاشقه زمان بگذارید یا به عبارت دیگر برای این کار زمان به وجود آورید. بر روی علایق خود تمرکز کنید و وقت مناسبی را صرف بازسازی اعتماد و علاقه طرف مقابل نسبت به خودتان کنید.
لمس کردن: دست زدن نشان دهنده عشق ورزیدن است. دستهایتان را به دست یکدیگر بسپارید، با ملایمت هم را در آغوش بگیرید و همدیگر را ببوسید. به هم به حمام بروید و دوش بگیرید.
عشق: ایجاد فضای رمانتیک، بوس و کنار، و عشوه گری از مواردی هستند که کیفیت رابطه جنسی را بالا می برند.
بازی: هیجان داشته باشید، با هم شوخی کنید و راههای جدید را در س ک س کشف کنید.
صحبت: احساسات و خواست های خود را با یکدیگر در میان بگذارید، در مقابل گفته های او از خود واکنش نشان داده و دوباره از نو خود را نیرومند سازید.

از آن نخواهد رفت. آنها ممکن است برای سالیان دراز در همان حدود اولیه باقی مانده و ارتباط جنسی خود را همیشه با ترس نپذیرفته شدن ادامه دهند.

درگفتگوهای باز و عاشقانه هر یک از افراد می تواند به راحتی خواست ها و نیازهای خود را در راه رسیدن به ارضای جنسی بی پرده بیان کند. این امر به رابطه شما، انرژی و نیرویی تازه می بخشد و روحیه ای در شما ایجاد می کند که هر روز پیش از گذشته طرف خود را بخواهید. بنابراین سعی کنید راههای متفاوت راضی کردن همسر خود را در این نوع ارتباطات پیدا کنید.

زوج هایی که در این زمینه موفق هستند، اگر چندین فرزند هم داشته باشند باز هم می توانند به راحتی وقت خاصی را برای این امر اختصاص دهند حتی اگر فرزندان آنها بسیار کوچک بوده و نیاز به حمایت و مراقبت بیشتری داشته باشند.

زوج های کاردانی که از داشتن س ک س با یکدیگر لذت می برند تا هشتاد، نود سالگی نیز از هم خسته نمی شوند. آنها تغییراتی که در اندام های جنسی شان به دلیل بالا رفتن سن ایجاد می شود را به راحتی می پذیرند. مردهایی که پا به سن می گذارند شاید در رسیدن به نعوذ و نگه داشتن آن با مشکل مواجه شوند و خانم ها نیز دچار خشکی مهبل می شوند. زوج های بالغ، که از نظر احساسی به هم نزدیک بوده و همدل می باشند به راحتی می توانند تغییر در نیازهای یکدیگر را درک کنند. آنها همدیگر را در آغوش می گیرند و عواطفشان را با یکدیگر در میان می گذارند و برای هم به منزله قوت قلب هستند. نیازها و خواست های این دسته از افراد برای طرف مقابل کاملا روشن است.

این راهها، روش های اثبات شده ای برای بازگرداندن علاقه و احساس به زندگی مشترک شما می باشد:

اولویت بندی: برقراری ارتباط جنسی را اولین اولویت خود قرار دهید و هیچ گاه آنرا به "بعدا" موکول نکنید. اجازه ندهید حضور بچه ها و یا مسائل کاری مانع انجام دادن این کار شود.
زمان: برای معاشقه زمان بگذارید یا به عبارت دیگر برای این کار زمان به وجود آورید. بر روی علایق خود تمرکز کنید و وقت مناسبی را صرف بازسازی اعتماد و علاقه طرف مقابل نسبت به خودتان کنید.
لمس کردن: دست زدن نشان دهنده عشق ورزیدن است. دستهایتان را به دست یکدیگر بسپارید، با ملایمت هم را در آغوش بگیرید و همدیگر را ببوسید. به هم به حمام بروید و دوش بگیرید.
عشق: ایجاد فضای رمانتیک، بوس و کنار، و عشوه گری از مواردی هستند که کیفیت رابطه جنسی را بالا می برند.
بازی: هیجان داشته باشید، با هم شوخی کنید و راههای جدید را در س ک س کشف کنید.
صحبت: احساسات و خواست های خود را با یکدیگر در میان بگذارید، در مقابل گفته های او از خود واکنش نشان داده و دوباره از نو خود را نیرومند سازید.

رابطه زناشویی پس از زایمان

خیلی از همسران تصور می‌کنند پس از زایمان باید تا هفته‌ها رابطه زناشویی نداشته باشند؛ چون ممکن است برقراری چنین رابطه‌ای باعث آسیب به مادر شود. باور غلط دیگری که در این مورد رواج دارد، بهتر بودن سزارین نسبت به زایمان طبیعی برای برقراری رابطه زناشویی بعد از آن است. البته بعضی اوقات هم مشغولیت بچه‌داری باعث می‌شود که زوج‌ها خودشان و یا رابطه زناشویی‌شان را فراموش کنند که این نکته هم می‌تواند در درازمدت عوارض نامطلوبی بر روابط زوجین بگذارد. درباره این موارد با دکتر ملک‌منصور اقصی، متخصص زنان و زایمان و استاد دانشگاه تهران گفتگو کرده‌ایم...

بعد از زایمان، تا چه مدتی محدودیت و منع رابطه زناشویی وجود دارد؟

در یک مدت زمان خاص پس از زایمان، توصیه ما این است که رابطه زناشویی وجود نداشته باشد و علت آن هم این است که می‌خواهیم محل چسبندگی جفت ترمیم پیدا کند چون مثل یک زخم باز می‌ماند. جفت از دیواره کنده شده و خو‌ن‌ریزی‌های معمول بعد از زایمان، از همین محل است. تا این زخم ترمیم پیدا نکرده، بهتر است رابطه‌ زناشویی نداشته باشند. این زمان حدود 3 هفته طول می‌کشد. در قدیم می‌گفتند تا 6 هفته. اما امروز می‌گویند تا 3 هفته هم کفایت می‌کند.

آیا این مدت برای زایمان طبیعی و سزارین فرق دارد؟

مسلما شرایط زایمان طبیعی و سزارین باهم فرق می‌کند. اگر زایمان طبیعی باشد چون در محل، ممکن است برش و بخیه زده شده باشد و این زخم در طول 2 هفته بهبود پیدا می‌کند، چنانچه مشکل خاصی پیدا نکند، همین 3 هفته کافی است.

در مورد سزارین چه طور؟

بستگی دارد به نوع سزارینی که انجام شده است. اگر همراه با چسبندگی زیاد یا بروز عفونت باشد، ممکن است رابطه‌ زناشویی همراه با درد باشد. یعنی پس از رابطه‌ زناشویی، زن یک درد مبهمی در ناحیه لگن خود حس می‌کند. در حقیقت، با حرکت احساس درد می‌کند. بالاخره سزارین یک برش است. شکم باز شده و دست خورده، در بهترین شرایط هم سزارین تا حدی چسبندگی ایجاد می‌کند. بنابراین زایمان طبیعی از این جهت بهتر است و برخلاف تصور عوام که فکر می‌کنند سزارین برای رابطه زناشویی‌شان بهتر است، باید اشاره شود که پس از یک زایمان طبیعی و سالم، رابطه زناشویی در مقایسه با سزارین مطلوب‌تر است.

آیا این چسبندگی، به غیر از درد محدودیت دیگری هم برای رابطه زناشویی ایجاد می‌کند؟

نه، فقط همان درد را ایجاد می‌کند. پس از زایمان نکته‌ دیگری که وجود دارد، زمانی است که مادر شیر می‌دهد. در این شرایط فعالیت تخمدان‌ها متوقف شده و این می‌تواند باعث کم شدن ترشحات واژن و خشکی آن شود. اگر زن چنین احساسی را دارد، بهتر است از ژل‌های لوبریکانت استفاده کند که محلول در آب است.

برخی خانم‌ها تصور می‌کنند بعد از زایمان طبیعی ممکن است نتوانند مثل قبل رابطه زناشویی برقرار کنند. آیا چنین تصوری درست است؟

یکی از تغییرات فیزیولوژیک که در طول بارداری اتفاق می‌افتد هیپرتروفی یا افزایش حجم دستگاه تناسلی است؛ یعنی یک مقداری بافت بزرگ‌تر و متورم‌تر می‌شود. خود کانال زایمانی نیز بازتر می‌شود. رحمی که قبلا 100 گرم بوده حالا می‌شود 1000 گرم. بعد از زایمان، تمام این تغییرات طی 6 هفته بر می‌گردد به حالت عادی. پس تغییرات چندانی برای اندام‌ها برای طولانی مدت اتفاق نمی‌افتد.

در جایی می‌خواندم که برای پیشگیری از تغییر شکل‌های مختصری که ممکن است بعد از بچه‌دار شدن اتفاق بیفتد، تمرین‌هایی وجود دارد. آیا این حرف درست است؟

بله، تمرین عضلات کف لگن، ورزشی است که حتی برای خانم‌هایی که باردار نیستند، می‌تواند رضایت ناشی از رابطه زناشویی را افزایش دهد. برای خانم‌هایی که اختلالات جسمی دارند و یا دیر به ارگاسم می‌رسند، توصیه می‌شود در طول روز مرتب این عضلات را تقویت کنند. برای تقویت، عضلات را باید به صورت متناوب منقبض و منبسط کنند. ابتدا نیز این کار را با دفعات کم شروع کرده و کم کم آن را افزایش دهند. طول مدت انقباض و انبساط را هم می‌توانند افزایش دهند. به عنوان مثال اول 3 ثانیه، و بعد کم کم مدت را تا 10 ثانیه افزایش دهند. این تمرین حتی برای دوران یائسگی که عضلات کف لگن ضعیف می‌شوند نیز مفید است البته توصیه می‌شود که در دوران بارداری نیز خانم‌ها این کار را انجام دهند.

بسیاری از خانم‌ها پس از زایمان و در زمان شیر دادن، از ترس باردار شدن ترجیح می‌دهند که رابطه زناشویی نداشته و یا در حداقل ممکن داشته باشند. روش درست برای جلوگیری در این دوران چیست؟

توصیه می‌کنیم که خانم‌ها هفته‌ ششم پس از زایمان به مراکز بهداشت مراجعه کنند. مشاور با توجه به شرایطی که زن و مرد دارند روش قابل اطمینانی را برای جلوگیری به آنها معرفی می‌کند چرا که فقط 40 روز اول پس از زایمان احتمال بارداری وجود ندارد و بعد از آن به علت احتمال حاملگی، جلوگیری صورت بگیرد

استفاده از تکنیک خنده در روابط زناشویی

از مدت ها قبل پژوهشگران به این نتیجه دست پیدا کرده اند که یکی از فاکتورهای حیاتی برای قضاوت در مورد کیفیت رابطه، اندازه گیری میزان خوش مشربی و شوخ طبعی در آن است. اگر در یک رابطه خنده وجود داشته باشد، می توان نتیجه گرفت که آن ارتباط سالم است. زمانی که خنده و شادی متوقف شود، ارتباط به لبه پرتگاه نزدیک خواهد شد. اگر شما به دنبال آن هستید تا روابط رضایت بخش تری را چه در محیط خانه و چه در ارتباطات شغلی خود داشته باشید، باید به شادی و لبخند اهمیت داده و حس شوخ طبعی خود را نیز افزایش دهید.

در این قسمت شما را با 5 تکنیک آشنا می کنیم که به واسطه آن هم می توانید حس شوخ طبعی خود را ارتقا بخشید و هم سلامت روابط خود را تضمین کنید.

1- با تمرکز بر روی موضوعات جالب سعی در بیدار کردن حس شوخ طبعی خود داشته باشید. شاید این امر در مراحل اولیه قدری دشوار به نظر برسد، اما چیزی نخواهد گذشت که تمام اطراف خود را مملو از چیزهایی خواهید دید که باعث بیدار کردن حس خوشحالی در شما می شوند. با اتکا به این شیوه از زندگی خود نیز لذت بیشتری خواهید برد.

2- اگر احساس می کنید که به تازگی خیلی کمتر از گذشته می خندید، شاید بهتر باشد که ارتباط خود را با افراد شوخ و با مزه بیشتر کرده و از افراد بی حوصله و غمگین فاصله بگیرید.

3- یاد بگیرید که به برخی از کارهای خودتان هم بخندید. اگر این کار را نکنید، این حق را به دیگان می دهید تا به شما بخندند. بسیاری از افراد به دلیل ناامنی ها و ترس هایی که در وجود خود احساس می کنند، قادر به انجام یک چنین کاری نیستند. آنها از این می ترسند که در نظر دیگران احمق و فاقد صلاحیت جلوه کنند. به هر حال همه افراد در زندگی خود دچار اشتباه می شوند، اگر به اشتباهات خود بخندید آنها را کم اهمیت جلوه می دهید. همچنین این امر از جمله خصیصه های فطری انسان نیز قلمداد میشوند.

4- عکس های جالب و جوک های بامزه را جمع کنید و بر روی در یخچال یا تابلوی اعلانات بچسبانید تا همه بتوانند آنها را ببینند و لذت ببرند. البته باید از انواع جوک های نژاد پرستانانه، برانگیزاننده جنسی و پلید صرف نظر کنید. باور کنید که بدون وجود یک چنین مسائلی باز هم می توانید بخندید. من به شخصه ارزشی برای مقوله های زشت قائل نیستم.

5- از حس شوخ طبعی برای حل مشکلات موجود در روابط خود بهره بگیرید. زمانیکه در رابطه خود به بن بست می رسید، سر شوخی را باز کنید. یکی از دوستانم تعریف میکرد که چندی پیش با همسر خود مشاجره ای داشت. در گرماگرم بحث همسرش ناگهان حرف بدی به او زد، دوست من هم با شنیدن آن عبارت به همسرش گفت تو با بیان یک چنین عبارات زننده ای کمر مرا شکستی! ناگهان همسرش شروع به خندیدن کرد و خودش هم همین کار را ادامه داد. چیزی نمی گذرد که هر دو یادشان می رود که چرا با هم دعوا می کردند و همه چیز به حالت عادی باز می گردد.

باید توجه داشته باشید که شوخ طبعی ذاتی نیست و یک امر کاملاً اکتسابی میباشد. شما اگر بخواهید به راحتی می توانید حس شوخ طبعی خود را افزایش دهید. زمانی که این کار را انجام دهید به این نتیجه می رسید که روابطتتان غنی تر و مستحکم تر می شوند. مردم هم به چشم یک فرد جذاب تر به شما نگاه می کنند. این امر هم به نوبه خود سبب می شود که حس شوخ طبعی شما باز هم بیشتر ارتقا پیدا کند.