بیماری موثر بر میل جنسی زنان بسیاری
از بیماریها با کاهش میل جنسی، باعث میشوند روابط زناشویی تحت تاثیر
قرار بگیرد. در واقع میتوان کاهش میل جنسی را بهعنوان یکی از بارزترین
عوارض این بیماریها بهحساب آورد. با
توجه به این حقیقت میتوان اذعان کرد که اگر دچار کاهش میل زناشویی و یا
هر نوع اختلال دیگری در این عملکرد هستید، بهتر است به پزشک مراجعه نمایید
تا دلیل اصلی آن مشخص شود و با رفع مشکل زمینهای، این مشکل شما نیز برطرف
شود. در ادامه به بعضی از مهمترین بیماریهایی که میل زناشویی را تحت تاثیر قرار میدهند اشاره میکنیم: 1- بیماریهای عروقی برخی
از اختلالات عروقی در قالب مشکلات زناشویی خود را نشان میدهند که به مرور
زمان رگهای خونی را تحت تاثیر قرار داده، شریانها را سخت و باریک
میکنند و همین مساله، خونرسانی به دستگاه تناسلی را کاهش میدهدبیماری های موثر
بعضی
خانم ها مثلا چون در فلان روز دچار تپش قلب شدهاند و یا در میان اقوام
خود، شخصی مبتلا به بیماری قلبی داشتهاند، برای خود تشخیص بیماری قلبی
گذاشته و به همین بهانه نه تنها در ناآگاهی مانده و از روش صحیحی برای
جلوگیری از بارداری ناخواسته استفاده نمیکنند، بلکه به دیگران نیز
میگویند اگر مشکل قلبی داری، همه روشهای پیشگیری برایت نامناسب است! بعضی از مشکلات قلبی
محدودیتهایی را در استفاده از روشهای پیشگیری از بارداری ایجاد میکنند.
مهمتر از همه اینکه خانم مبتلا به بیماری قلبی میتواند از روشهای مربوط
به خودش استفاده کند، مثلا اگر خانمی سکته قلبی داشته، منطقی است که همسرش با استفاده از کاندوم، از وقوع بارداری ناخواسته پیشگیری نماید.
مقدمه
سندروم پیش از قاعدگی به اختلالاتی اطلاق می شود که به واسطه برخی تغییرات هورمونی در بدن ایجاد می شوند. برخی از خانم ها در بازه ای حدود دو هفته پیش از شروع سیکل ماهانه با این اختلالات مواجه می شوند. آمار و ارقام حاکی از آن هستند که از هر 40 میلیون نفری که از این اختلالات رنج می برد، بیش از 5 میلیون نفر نیازمند درمان های پزشکی فوری هستند. تعدادی زیادی از خانم ها در این دوران دچار تغییرات رفتاری شدید می شوند. با شروع قاعدگی این اختلالات به مرور کاهش پیدا کرده و نهایتاً از بین می روند و تا نزدیکی دوره بعدی خبری از آنها نخواهد بود. این اختلالات منظم و مکرری که از زمان تخمک گذاری تا شروع سیکل قاعدگی به خانم ها تحمیل می شود، اختلالات پیش قاعدگی نام دارند.
حدود 70 تا 90 درصد زنان پیش از خونریزی ماهانه یا در شروع آن، دچار مشکلات جسمی و روانی متعددی میشوند.
حدود 5 تا 10 درصد این مشکلات، حتی در فعالیتهای اجتماعی و خانوادگی این گروه از خانم ها اختلالهایی ایجاد میکنند که به این حالت "سندروم پیش از قاعدگی" میگویند.
توصیههای تغذیهای جالبی برای این دسته از خانمها داریم.
حدود 50 درصد از انرژی روزانه خود را از کربوهیدرات ها تامین کنید، اما به جای مصرف کربوهیدراتهای ساده مثل قند و شیرینی، از کربوهیدرات پیچیده مثل برنج، نانهای سبوسدار و بیسکوییتهای کمشیرین استفاده کنید
بسیاری از کسانی که از علائم خلقی و افسردگی در این دوره شکایت دارند، با مصرف برخی روغنهای سالم مثل روغنهای حاوی امگا 3(روغن ماهی و گردو) میتوانند نتیجه خوبی بگیرند. مصرف یک قاشق غذاخوری از این روغنها همراه با غذا بسیاری از علائم افسردگی و بدخلقی را محو میکند.
اسید لینولیئک نیز روغنی است که در دانه آفتابگردان یافت میشود و مصرف آن پروستاگلاندینها را تا حدود زیادی تنظیم میکند. پروستاگلاندینها موادی شبیه هورمونها هستند که سبب دردها و انقباضات رحمی و حساس شدن سینهها میشوند.
بسیاری از پزشکان مصرف مکملهای ویتامین E تا حد 600 واحد در روز و منیزیوم 300 تا 500 میلیگرم در روز را به بیماران خود سفارش می کنند.
اگر شما از آن دسته افرادی هستید که خونریزی زیادی دارید، حتما در رژیم غذایی خود مراقب دریافت آهن باشید تا دچار کمخونی ناشی از فقر آهن نشوید. برای این منظور حتما از پروتئینهای حیوانی مثل جگر، گوشت قرمز، مرغ و ماهی استفاده کنید.
چه غذاهایی علائم را بدتر میکند؟
مصرف غذاهای شور و خیلی شیرین به دلیل حبس کردن آب در بدن، سبب افزایش علائم بالا و احساس خستگی میشوند و باید از آنها اجتناب کرد.
چربیهای موجود در گوشت قرمز و سایر چربیهای اشباع شده مثل روغن جامد نباتی و حیوانی، به افزایش سطح استروژن خون منجر میشوند که میتواند درد و ناراحتی را افزایش دهد.
مصرف کافئین (قهوه و چای)، دخانیات و الکل نیز علائم سندرم پیش از قاعدگی را بدتر می کنند و باید از آنها دوری کرد
قاعدگی و درد زیر شکم و PMS
درد قاعدگی انقباضات قاعدگی و به اصطلاح عامیانه (( درد
زیر شکم )) به علت تولید ماده شیمیایی بنام (( پروستاگلاندین )) در جدار
داخلی رحم می باشد.این ماده به انقباض ماهیچه های رحم کمک می کند تا
بافتهای تخریب شده به راحتی بتوانند از رحم خارج شوند.
چنانچه مقدار این ماده شیمیایی زیاد باشد ماهیچه های رحم منقبض شده و درد ایجاد می شود.
با رعایت توصیه های زیر می توان درد را تسکین داد.
▪ برنامه غذایی خود را تغییر دهید :
گر
چه یک رژیم غذایی مناسب، گرفتگی و انقباضات را درمان نمی کند با این حال
در بهبود حال عمومی و کاهش علائم به نحو مؤثری عمل خواهد کرد.
برای این
منظور از مصرف غذاهای پر نمک و شیرین پرهیز کنید و در عوض از سبزیجات،
میوه، مرغ و ماهی استفاده نمایید و بجای مصرف سه وعده غذایی سنگین در
سراسر روز، از وعده های کوچک غذا، ( پنج یا شش بار در روز ) استفاده کنید.
▪ ویتامین مصرف کنید :
استفاده
از مکملهای مواد معدنی و ویتامینها مانند (( مولتی ویتامین مینرال )) پس
از صرف غذا، می تواند مشکل گرفتگی و درد را تسکین دهد.
خوردن یک کپسول بطور روزانه کفایت می کند.
مواد معدنی نظیر کلسیم، پتاسیم و منیزیم نیز نقش تسکین دهنده دارند.
بنابر گفته پزشکان، زنانی که کلسیم مصرف می کنند نسبت به آنهایی که مصرف نمی کنند درد کمتری را متحمل می شوند.
منیزیم نیز از آنجاییکه به جذب کلسیم کمک می کند ضروری می باشد.
پس بهتر است قبل از قاعدگی و همچنین در طی این دوره کلسیم و منیزیم مصرف کنید.
▪
از مصرف کافئین اجتناب کنید : کافئین قهوه، چای، شکلات می تواند با ایجاد
تحریک عصبی در افزودن کردن درد سهیم باشد، بنابراین از مصرف آنها خودداری
کنید و همچنین از مصرف موادی نظیر نمک و الکل نیز پرهیز نمایید.
▪ خود را گرم نگه دارید :
گرما، جریان خون را افزایش داده و ماهیچه ها را شل می کند.
برای این منظور چندین بار در روز، و هر بار چند دقیقه یک کیسه آب گرم روی شکم خود قرار دهید.
▪ ورزشهای سبک انجام دهید :
پیاده روی سبک قبل از قاعدگی و همچنین انجام ورزشهای ملایم بسیار مؤثر خواهد بود.
▪ انجام حرکات یوگا :
کششهای
یوگا در ضمن دوران قاعدگی می تواند مفید باشد، برای این منظور روی زمین
زانو بزنید و روی پاشنه های پایتان بنشینید، پیشانی خود را به زمین
بچسبانید و بازوان خود را در امتداد زمین و در برابر بدن قرار دهید.
حال چشمهایتان را ببندید و تا زمانیکه احساس آرامش می کنید.
در همین وضع بمانید.
● سندرم قبل از قاعدگی یا( PMS ( premenstrual syndrome
اختلال
شایعی است که تقریبا" ۷۵%از زنان در سنین باروری درگیر آن هستند . معمولا"
این سندرم یک الی دو هفته قبل از شروع خونریزی شروع می شود و طیف وسیعی از
علایم از قبیل سردرد ، نفخ شکم ، افزایش اشتها ، حساسیت پستانها ، دردهای
لگنی ، تغییرات خلقی ( شامل بی قراری ، حساسیت ، اضطراب ، حالت تهاجمی ،
کاهش تمرکز ، افسردگی و کاهشی میل جنسی ) ، کرامپ های عضلانی ، ادم و
احتباس آب و در نتیجه افزایش وزن و احساس خستگی را شامل می شود .
بعضی
خانم های مبتلا به PMS فقط یک یا دو علامت دارند و این علایم درحد ملایم و
قابل تحمل می باشند درحالیکه عده ای علایم شدید و بسیاری دارند که خارج از
ظرفیت آنهاست و اکثریت افراد بین این طیف قرار می گیرند و حداقل بعضی از
فعالیت های روزانه آنها مختل می شود .
در هر ماه هورمونهای زنانه
دستخوش نوسانات دوره ای می گردد . بسیاری از این نوسانات نرمال و ضروری
هستند اما زمانیکه افزایش یا کاهش این هورمونها شدید باشد و یا همراه با
تغییر در سایر هورمونهایی باشد که برای فعالیت روزمره ضروری هستند علایم
PMS رخ می دهد .
این تغییرات هورمونی شامل افزایش استروژن و کاهش
پروژسترون ، افزایش پرولاکتین (از هورمونهای غده هیپوفیز ) ، افزایش
آلدوسترون ( از هورمونهای غده آدرنال ) ، کمبود سروتونین ، کمبود
هورمونهای تیروئید و کاهش قند خون می باشد .
تغذیه نامناسب و فقر غذایی
و نیز وجود علایم شیمیایی موجود در محیط مانند حشره کش ها و سموم نیز می
توانند در ایجاد PMS دخالت داشته باشند . همچنین استرس و افسردگی نیز می
توانند علایم PMS را تشدید کنند .
درصورتی که شما مبتلا به PMS شدید
هستید و علایمتان با درمانهای خانگی که در زیر پیشنهاد می شود کاهش نمی
یابد حتما" باید با یک متخصص زنان مشاوره کنید . چرا که ممکن است بیماری
زمینه ای علایم فوق را برای شما ایجاد کرده باشد .
▪ رژیم غذایی :
یک
رژیم غذایی با میزان زیاد گوشت قرمز ، چربی ، شکر و نمک نوسانات هورمونی
را غیرقابل کنترل می کند و علایم PMS تشدید می یابد . ثابت شده که خانم
های گیاه خوار ( vegetarian ) نسبت به افراد معمول جامعه درگردش خون خود
استروژن کمتری دارند .
این بدان معنا نیست که شما گیاه خوار شوید بلکه
اگر برنامه غذایی خود را بیشتر برپایه غذاهای گیاهی بگذارید ، علایم PMS
کاهش می یابد . مواد غذایی که حاوی فیبر بیشتری باشند قند خون را کنترل می
کند ، مشکلات گوارشی کمتر و فشار برروی کبد کاهش می یابد . سبزیجات ، میوه
ها ، غلات ، مغزجات و دانه های گیاهی از این گروه هستند .
سعی کنید
درصورت مصرف مواد پروتئینی ( گوشت ، مرغ ، .... ) از فاقد هورمون بودن
آنها مطمئن شوید . اسیدهای چرب ضروری موجود در موادی مانند ماهی و روغن
زیتون باعث کاهش التهاب و علایم PMS می شوند .
همچنین ویتامین B۶ به میزان قابل توجهی علایم بیماری را کاهش می دهد .
از
رژیم غذایی که حاوی چربیهای غیراشباع بیشتری هستند مانند گوشت قرمز ،
لبنیات ، کره و روغن ها هیدروژنه کمتر استفاده کنید . مواد شیرین و شکر
باعث عدم تعادل قند خون و ایجاد اختلالات خلقی می شود . همچنین مصرف زیاد
شکر باعث کاهش ذخایر منیزیم ، روی ، منگنز و ویتامین B می شود که در ایجاد
اختلالات خلقی اثر دارد .
اگر دچار ادم می شوید مصرف سدیم را محدود کرده و از نمک و غذاهای آماده ( fast food ) پرهیز کنید .
از موادی که حاوی کافئین هستند مانند قهوه ، نوشابه ها و شکلات پرهیز کنید .
کافئین
علایم خلقی و حساسیت پستانها در PMS را تشدید می کند و درعوض به جای قهوه
از چای بخصوص چای سبز استفاده کنید . الکل نیز ازطریق ایجاد دهیدراسیون و
کاهش قند خون تشدید کننده بیماری می باشد .