تاتو همان «سلطان غم مادر» سابق است که بر روی بازوان خالکوبی می شد.
دیگر کار از نوشتن «سلطان غم مادر» و
کشیدن قلب تیرخورده روی بازو و ساعد و آرنج و گردن گذشته است، دیگر تاتو
مخصوص زندانیها نیست، حالا نوبت خانمهاست تا خطوط صورتشان را پررنگ
کنند؛ خط لب، خط چشم، خط ابرو! اما باور کنید متخصصان پوست میگویند
تقریبا همه آنها که تاتو میکنند، از انجامش پشیمان میشوند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از جام جم ، تاتو
به معنای وارد کردن مواد رنگی به داخل لایههای عمیق پوست به وسیله سوزن
یا اجسام نوک تیز است، به طوری که این مواد داخل پوست ماندگار شوند.
این سبک خالکوبی مختص ایرانیها نیست و پزشکان میگویند خالکوبی از
زمان مصر و حتی پیش از آن نیز در فرهنگ دیگر ملل وجود داشته است تا آنجا
که زنان هندی قرنهاست روی پیشانیهایشان با همین روش خال میکارند.
به گفته دکتر علی وفایی، متخصص پوست، تاتو در دنیا به دو شیوه دائمی و
موقت انجام میشود، اما در ایران معمولا شیوه دائم به کار برده میشود و
شیوههایی که با نام موقت به کار برده میشوند نیز معمولا دائمی یا
درازمدت هستند و آثار و عوارض آنها روی پوست باقی میماند.
این عضو انجمن متخصصان پوست کانادا در گفتگو با «جامجم» میگوید: در تاتوی موقتی رنگدانههای سطحی پوست تحت تاثیر قرار میگیرند و حتی در انواع تازهای از تاتو در کشورهای دیگر، از چسبهای مخصوصی که رنگ آنها دوامی یکی دو ماهه دارد، استفاده میشود.
وفایی به کسانی که قصد دارند تاتو کنند، هشدار میدهد: در تاتوی موقت، ابزاری برای ورود رنگ به داخل پوست وجود ندارد و سوزنی در کار نیست، اما در تاتوی دائمی از سوزن استفاده میشود و اگر با بیحسی موضعی همراه نباشد، دردناک است.
ایدز، هپاتیت، کچلی، پشیمانی و دیگر هیچ
در کشورهای دیگر تاتو معمولا از سوی متخصصانی انجام میشود که دارای گواهینامه تاتوکردن هستند، اما اگر به نیازمندیهای یکی از روزنامههای کثیرالانتشار نگاهی بیندازید، به این نتیجه میرسید که در کشور ما، هر آرایشگاهی از جردن تا شهرری برای تاتو کردن قسمتهای مختلف صورت و بدن آگهی داده است که خیلی از آنها مجوزی برای انجام آن ندارند.
تاتو حتی قیمت مشخصی هم ندارد؛ مثلا آرایشگاهی در جردن قیمت آن را برای هر یک از اعضا ۲۰۰ هزار تومان اعلام میکند و آرایشگاهی در مرکز شهر بابت هر قسمت ۳۵ هزار تومان میگیرد.
وفایی درباره پاک کردن تاتو هشدار میدهد: تاتو چاره ندارد و روشهایی مانند استفاده از لیزر، مواد سوزاننده و تراشیدن پوست کارساز نیستند؛ چرا که این روشها فقط رنگ زیر پوست را از بین نمیبرند و به بخشی از پوست نیز آسیب میرسانند که جای آن با رنگی متفاوت برای همیشه باقی میماند.
وی با اشاره به این که تاتو سبب انتقال بیماریها میشود، ادامه میدهد: اگر سوزن تاتو استریل نشده یا چند بار مصرف باشد، سبب انتقال بیماریهایی مثل ایدز و هپاتیتBو C از آرایشگر به مشتری یا از مشتریان به یکدیگر میشود.
اما ایدز و هپاتیت تنها بیماریهایی نیستند که تاتو به عشاق پررنگ شدن هدیه میدهد. استفاده از سوزنهای آلوده و رنگ نامرغوب سبب بروز عفونتهای سطحی در پوست هم میشود.
این شیوه خالکوبی در بسیاری از موارد به فولیکولهای مو، غدد چربی، عرق و اعصاب پوست نیز آسیب میرساند که آسیب به فولیکولهای مو، از دیگر عوارض آن شایعتر است و به همین خاطر معمولا آنها که ابروهایشان را تاتو میکنند، با گذشت زمان موهای ابرو را از دست میدهند و اگر تاتو در قالب خط چشم باشد، آن وقت تاتوکردهها احتمالا شاهد ریزش مژهها هم هستند.
به گفته وفایی، تعداد زیادی از تاتوکردههای مراجعهکننده به او، کسانی هستند که از تاتو پشیمان شدهاند و قصد دارند آن را پاک کنند که متاسفانه ممکن نیست و با عوارض همراه است.
وی هشدار میدهد: تاتو معمولا بیماریهایی مانند لیکن پلان، پسوریاسیس و زگیلهای پوستی را برانگیخته میکند.
حالا که واقعا مجبورید…
وفایی خطاب به کسانی که با وجود دانستن عوارض تاتو همچنان برای خالکوبی روی پوستشان اصرار دارند، پیشنهاد میکند:
- پیش از انجام تاتو با پزشک پوستتان که از سابقه بیماریهای پوستی شما آگاه است، مشورت کنید.
- از استاندارد بودن جوهر تاتو و استریل و یکبارمصرف بودن سوزن آن مطمئن شوید.
- تاتو در ایران معمولا دائمی است، پس به امید موقتی بودن آزمایشش نکنید.
- تزریق واکسن هپاتیت B، پیش از تاتو کردن احتمال ابتلای شما را به این بیماری میکاهد.
- پس از تاتو با استفاده از کرمهای آنتیبیوتیک پوست را ضدعفونی کنید و یا با پانسمان مدتی آن را پوشیده نگهدارید.
- پس از تاتو تا زمان بهبود نسبی زخمها زیر تابش مستقیم آفتاب قرار نگیرید و از کرمهای ضدآفتاب استفاده کنید.
سلولیت
سلولیت عبارت است از یک عفونت
غیرمسری در بافت همبند زیر پوست. این عفونت میتوند در هر کجا از
پوست بدن رخ دهد، اما عمدتاً روی صورت یا قسمتی پایینی پاها به
وجود میآید. اریزیپلاس (erysipelas) عبارت است از یک سلولیت شدید در
صورت.
ـ علایم شایع:
بروز تورم، قرمزی، و دردناک بودن ناحیه به هنگام لمس. محدوده
سلولیت در ابتدا ۲۰-۵ سانتیمتر قطر دارد و در ۲۴ ساعت اول سریعاً بزرگ
میشود. امکان دارد یک خط باریک قرمز از ناحیه سلولیت در جهت قلب
کشیده شده باشد.
سلولیت به کورک تبدیل نمیشود. تب، که گاهی با لرز و تعریق
همراه است. احساس کسالت عمومی، گاهی متورم شدن گرههای لنفاوی
نزدیک ناحیه سلولیت.
ـ علل بیماری:
عفونت ناشی از باکتریهای استافیلوکک یا استرپتوکک .
ـ عوامل افزایش دهنده خطر:
۱. مصرف داروهای سرکوبکننده ایمنی یا کورتیزونی
۲. هرگونه آسیبی که به پوست یا یک ضایعه پوستی زمینهای صدمه برساند.
۳. سرکوب ایمنی به علت بیماری یا داروها
۴. مصرف تزریقی موادمخدر
۵. سوختگی زخم حاصل از عمل جراحی
۶. دیابت شیرین
۷. بیماری مزمن، مثل دیابت شیرین، یا بروز یک عفونت اخیر که موجب کاهش مقاومت شده باشد.
ـ پیشگیری:
از وارد آمدن صدمه به پوست اجتناب کنید. اگر فعالیتهای کاری یا
ورزشی سنگین و پر برخورد دارید، از لباسها و وسایل محافظتی مخصوص
استفاده کنید.
پوست خود را تمیز نگاه دارید. در صورتی که ضایعهای در پوست دارید، از شنا کردن خودداری کنید.
ـ عواقب مورد انتظار:
معمولاً با درمان، در عرض ۱۰-۷ روز خوب میشود، مگر این که بیمار
دچار یک بیماری مزمن باشد یا داروهای سرکوبکننده ایمنی دریافت
کند. در این صورت، سلولیت ممکن است به مسمومیت خون بیانجامد و
زندگی بیمار در معرض خطر قرار بگیرد.
ـ عوارض احتمالی:
مسمومیت خون، در صورتی که باکتریها وارد جریان خون شوند. عفونت
مغز یا مننژیت، در صورتی که سلولیت در ناحیه مرکزی صورت رخ دهد.
عفونت عضله و بافت مجاور در زیر ناحیه سلولیت.
ـ درمان:
برای تشخیص، امکان دارد انجام آزمایشات یا نمونهبرداری از پوست
توصیه شود. درمان معمولاً با یک آنتیبیوتیک انجام میپذیرد. برای
تسریع التیام و تخفیف درد و التهاب، از آب گرم استفاده نمایید.
در صورتی که مایعات بیش از حد از راه پوست دفع شوند، ممکن است
لازم شود بیمار برای دریافت مایعات کافی در بیمارستان بستری شود.
بالا نگاه داشتن و کم کردن تحریک ناحیه مبتلا میتواند به کاهش
تورم کمک کند.
ـ داروها:
آنتیبیوتیک برای مبارزه با عفونت. دوز تجویز شده را به طور کامل مصرف کنید، حتی اگر علایم به سرعت برطرف شوند.
ـ فعالیت:
تا زمانی که تب فروکش کند و سایر علایم شروع به بهبود کنند، در
رختخواب استراحت کنید. به محض بهبود علایم، فعالیتهای عادی خود را
از گیرید.
ـ رژیم غذائی:
رژیم خاصی توصیه نمیشود.
ـ در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمائید:
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم سلولیت را دارید، به
خصوص در صورت. اگر یکی از موارد زیر به هنگام درمان رخ دهد: تب،
سردرد یا استفراغ، خوابآلودگی یا بیحالی، بروز تاول روی ناحیه
سلولیت، بروز نوارهای قرمزی که علیرغم درمان رو به گسترش گذارند.
اگر دچار علایم جدید و غیرقابل کنترل شده اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.
علل ریزش مو چیست ؟
۱- استفاده ناصحیح از محصولات مربوط به مو و عدم مراقبت صحیح از موها :
الف- استفاده از رنگ های شیمیائی، سفیدکننده ها، صاف کننده ها و فرهای
دائمی مو بخصوص اگر بطور نادرست بکار روند باعث ریزش مو می شوند.
ب- آرایش ناصحیح مو مثل کشیدن شدید موها و دم اسبی کردن موها بخصوص از طرف جلو پیشانی باعث ریزش موها می شود.
پ – شامپو کردن بیش از حد، برس های شدید و شانه کردن بیش از اندازه می
تواند باعث شکنندگی ساق موها شود. زمانی که موها خیس هستند آسیب پذیرتر می
باشند و حتی با مالش شدید حوله کنده می شوند.
۲- ریزش موی ارثی :
این نوع ریزش مو شایعترین علت ریزش مو است و تحت عنوان ریزش موی آندروژنیک
گفته میشود و در دهۀ دوم، سوم یا چهارم زندگی می تواند شروع شود. از درمان
های مورد استفاده در این مورد مینوکسیدیل و فین استراید را میتوان نام برد.
پیوند مو در مرحلۀ بعد بکار برده می شود که دراین روش از موهای پشت سر خود شخص برداشته و به قسمت جلو سر پیوند می گردد.
۳- ریزش موی منطقه ای :
در این نوع ریزش مو، یک منطقه گرد و صاف خالی از مو می گردد البته نادراً
کل موی سر و یا کل موی بدن گرفتار ریزش می گردد. این بیماری ممکن است بچه
ها یا افراد بزرگسال را گرفتار کند. علت این بیماری نامشخص می باشد ولی
فکر می شود یک مشکل خود ایمنی باشد.
درمان شامل تزریقات کورتون ،درمانهای موضعی دیگر و گاهی نور درمانی است.
۴- ریزش مو بعد از زایمان :
زمانیکه یک خانم حامله است بیشتر موها در فاز رشد باقی می مانند و بعد از
زایمان وارد فاز استراحت می شوند بنابراین ۲ تا ۳ ماه بعد از زایمان ریزش
موی نسبتاً شدیدی ایجاد می شود که می تواند یک تا شش ماه طول بکشد ولی در
اغلب موارد بطور کامل بهبود می یابد.
۵- ریزش مو بدنبال بیماریهای عفونی و تب شدید :
بدنبال بعضی بیماریها موها وارد فاز استراحت می شوند و ۴ هفته تا ۳ ماه
بعد از آن ریزش شدید مو ایجاد میشود این نوع ریزش نیز خود بخود قطع می
گردد.
۶- بیماری تیروئید :
کم کاری و پرکاری تیروئید هر دو می تواند ایجاد ریزش مو کنند. این نوع ریزش با درمان مشکل تیروئید بهبود می یابد.
۷- رژیم غذایی یا پروتئین ناکافی :
بعضی افراد که رژیم های شدید میگیرند و دچار کاهش پروتئین می شوند و موها
در این موارد وارد فاز استراحت می شوند و ۲ تا ۳ ماه بعد ریزش شدید مو
ایجاد می شوند.
۸- داروها
بعضی داروها می توانند باعث ریزش شدید میگیرند و دچار کاهش پروتئین می
شوند و موها در این موارد وارد فاز استراحت می شوند و ۲ تا ۳ ماه بعد ریزش
شدید مو ایجاد می شود.
۹- درمان های ضد سرطان
این داروها ایجاد توقف رشد مو کرده و بعد از یک تا سه هفته از درمان موها
می ریزند و تا ۹۰ درصد موها ممکن است بریزند بعد از درمان مو مجدداً رشد
میکنند.
۱۰-استفاده از قرص های پیشگیری ازحاملگی
خانم هایی که از قرص های ضد بارداری استفاده می کنند ممکن است دچار ریزش
مو شوند همچنین گاهی بعد از قطع قرص های ضد بارداری نیز ریزش مو مشاهده می
شود که ۲ تا ۳ ماه بعد از قطع قرص ها اتفاق می افتد و ممکن است برای ۶ ماه
ادامه یابد و بعد بهبود یابد.
۱۱- کمبود آهن خون
بعضی از افراد در رژیم غذایی آهن کافی دریافت نمی کنند یا جذب آهن آنها
محتل است و یا به علل عوامل خونریزی دهنده آهن آنها پایین است و کمبود آهن
نادراً می تواند ایجاد ریزش مو کند.
۱۲- بدنبال جراحی
هر شخصی که تحت عمل جراحی قرار گیرد. یک تا سه ماه بعد از عمل دچار ریزش مو می شود و این نوع ریزش مو بعد از چند ماه برطرف می گردد.
۱۳- عفونت های قارچی سر
این عفونت ها بصورت نواحی از موهای شکسته همراه با پوسته ریزی و گاهی نیز
بصورت قرمزی، تورم و ترشح مشاهده می شوند. در این موارد بیماری و اگیر دار
است و درمان جدی نیاز دارد.
۱۴- کندن موها توسط خود شخص
بعضی افراد موی خود را با دست پیچانده و می کنند. این مشکل در بچه ها
شایعتر و بدنبال استرس می باشد و می تواند علاوه بر موهای سر موهای نواحی
دیگرش مانند ابرو، مژه را نیز گرفتار کند.
در این موارد مراجعه به پزشک متخصص پوست و گاهی روانپزشک الزامی است.
در انتها ذکر این نکته لازم است که در حدود ۹۰ درصد موهای هر شخص در هر زمان در فاز رشد هستند. فاز رشد ۲ تا ۶ سال طول میکشد و ۱۰ درصد موها در فاز استراحت هستند که ۲ تا ۳ ماه طول می کشد.
در انتهای فاز استراحت مو می ریزد. وقتی یک مو می ریزد یک موی جدید جایگزین آن می شود. موی سر در هر ماه حدود یک سانتی متر رشد می کند.
با افزایش سن سرعت رشد مو کاهش می یابد بطور نرما ل در هر روز تعداد ۵۰ تا ۱۰۰ عدد مو می ریزد.
مشکلات ناشی از تاتو کردن چیست؟
· عفونت
علت گزارش شده برای این مشکل استرلیزه
نامناسب و نادرست وسایل تاتو کردن و استفاده از رنگ های آلوده می باشد.
تاتوکارها برای این کار یا کم تعلیم دیده اند و یا اصلا تعلیم ندیده اند و
اغلب نمی دانند که چطور وسایل خود را بهداشتی نگه دارند تا از انتقال
بیماری های خونی مانند هپاتیت یا حتی ایدز جلوگیری کنند.
اگر چه تعدادی از رنگ های اضافه شده به تاتو برای استفاده در لوازم آرایشی تایید شده اند اما هیچیک برای تزریق در پوست مورد تایید قرار نگرفته اند. استفاده از رنگ های تایید شده در تاتو، خطوط را منقطع می کند. بعضی از این رنگها، رنگ صنعتی هستند که فقط بعنوان جوهر پرینتر و یا رنگ نقاشی اتومبیل مناسبند.
تاتو مانند یک زخم باز است که یا باید آن را پوشاند و پانسمان کرد و یا با استفاده از کرمهای آنتی بیوتیک از آن مراقبت کرد تا عفونی نشود و هنگام رفتن زیر تابش آفتاب از کرمهای ضد آفتاب استفاده کرد. توصیه می شود همه پس از انجام تاتو حتما از قرار گرفتن زیر تابش مستقیم آفتاب اجتناب نمایید. و از کرمهای ضدآفتاب با حداقل SPF۳۰ بر روی تاتو استفاده کنید. تاتو به عنوان راهی برای انتقال بیماری عفونی مانند هپاتیت B ، سیفلیس، جذام، سل، سرطان پوست، psoriasis ، سندروم شوک سمی و یا حتی تغییرات رفتاری شناخته شده است.
· خطر زخمهای ناشی از عفونت
برداشتن و پاک کردن اثر تاتو یک کار پرزحمت و پررنج است که معمولا با چند راه درمانی و هزینه های قابل توجه ای همراه است. پاک کردن تاتو بدون ایجاد زخم شاید غیر ممکن باشد. تقریبا تمام مشکلات از وقتی شروع می شود که مردم در می یابند که از انجام تاتو پشیمان هستند و اقدام به پاک کردن آن می نمایند.
· انتقال هپاتیت B
هپاتیت B بزرگترین خطر را ایجاد می کند و این ویروس از طریق استفاده از سوزن مشترک تاتو منتقل می شود.
· انتقال ایدز
تاتو کردن همچنین به انتشار ویروس ایدز کمک می کند. خطر افرادی را که
از نوک خودکارهای خالی خودنویس برای تاتو کردن استفاده می نمایند بیشتر
تهدید می کند. دریافت ویروس HIV از طریق تاتو کردن زیاد معمول و رایج
نیست، اگر تاتوکارها از اصول کنترل صحیح عفونت تبعیت نکنند این امکان
همیشه و بالقوه وجود دارد.
· خطر افزایش سرطان
رنگ ها و جوهر های جدید هر روزه به بازار آمده و زود هم ناپدید می شوند.
این جوهرها و رنگ ها باعث تحریکات و التهابات پوستی می شوند. نکته منفی در
مورد این جوهرها این است که هنوز عوارض دراز مدت استفاده از این جوهرها
مشخص نشده است.
این جوهرها احتمالا می توانند باعث ایجاد و بروز بعضی از سرطانها باشند.
کسانی که تاتو می کنند در معرض خطر ابتلا به بیماری های عفونی پوستی
هستند. اگر شما زمینه حساسیتی در پوستتان دارید، پس از تاتو کردن امکان
تشدید و یا بروز آن در شما بیشتر است.
· انتقال هپاتیت C
تاتو کردن می تواند شاهراهی برای ابتلاءبه هپاتیت C باشد، شایع ترین
عفونت ویروسی مزمن که ۲ درصد از جمعیت مردم آمریکا به آن آلوده شده اند.
تحقیقات نشان داده که مردمی که در سالن های تبلیغاتی تاتو، تاتو کرده اند
۹ بار بیشتر از مردمی که تاتو نکرده اند در معرض خطر ابتلا به هپاتیت C می
باشند.
هپاتیت C می تواند از طریق تاتو کردن بوسیله سوزن های از قبل استفاده شده
توسط مشتریان قبلی و یا رنگ های استفاده شده ، نقص در تکنیک استرلیزه
کردن، مانند امتحان تیزی سوزن با دست و بعد تماس آن دست با پوست کسی که
تاتو روی او انجام می شود منتقل می شود.
اگر فکر می کنید که شما در معرض بیماری های HIV ، هپاتیت C و یا هپاتیت B قرار گرفته اید حتما تست مربوط به بیماری خود را انجام داده بعد اقدام به تاتو نمایید. در مورد هپاتیت B می توانید واکسن آن را تزریق نمایید. هنگام تاتو کردن حتما از سوزن های یکبار مصرف آماده و جوهر تازه و نو در ظرف های آماده استفاده نمایید و از استرلیزه شدن و ضدعفونی شدن وسایل تاتو در دستگاه اتوکلاو مطمئن شوید. مراقب باشید که تمیز کردن وسایل با سفید کننده ها و یا هر ضدعفونی کننده دیگر ویروس هپاتیت C را از بین نمی برد.
شایع ترین انواع خال عبارتند از کک ومک و خال معمولی . خال های دیسپلاستیک نوعی خال پوستی هستند که ممکن است حتی پس از ۳۵ سالگی ظاهر شوند. اعتقاد بر این است که این خال های دیگر زمینه ساز ملانوم (نوعی سرطانی پوستی خطرناک ) هستند.
اصطلاح «نشانگان خال های دیسپلاستیک » به حالتی اطلاق می شود که خال
های دیسپلاستیک متعدد و ملانوم حداقل در دو نفر از اعضای درجه اول خانواده
وجود داشته باشد.
علایم شایع
ضایعاتی با خصوصیات زیر:
لبه های ضایعه نامنظم و ناواضح است .
دارای قسمت های هم مسطح و هم برجسته می باشد.
قطر ۱۵-۵ میلی متر (بزرگتر از خال های معمولی )
رنگ ضایعه از خرمایی تا قهوه ای تیره در یک زمینه صورتی رنگ متغیر است .
این ضایعات در هر جایی از بدن ممکن است ظاهر گردند ولی بیشتر در ناحیه پشت
، قفسه سینه ، باسن ، پستان و سر بروز می کنند. این ضایعات هم برروی پوست
نواحی در معرض آفتاب و هم در نواحی پوشیده از آفتاب ممکن است ظاهر گردند.
افراد دارای خال های دیسپلاستیک ممکن است تا حدود صدخال پوستی داشته باشند (بیشتر افراد معمولی حداکثر ۲۰-۱۵ خال معمولی دارند)
علل
این عارضه ممکن است ارثی بوده و یا بدون سابقه خانوادگی بروز کند. آسیب
ناشی از آفتاب ممکن است نقشی در الگوی توزیع خال های پوستی داشته باشد ولی
شرط لازم برای تشکیل آنها نیست . همچنان که در نواحی تقریباً همواره
پوشیده از آفتاب نظیر باسن و پستان نیز این ضایعات بروز می کنند.
عوامل افزایش دهنده خطر
سابقه خانوادگی خال های دیسپلاستیک ، ملانوم ، یا سایر سرطان های پوستی
افراد دارای نژاد اروپای شمالی با موهای روشن و کک ومک پوستی
پیشگیری
استفاده معمول از ترکیبات ضدآفتاب از ترکیبات با قدرت ضدآفتابی (SPF) ۱۵
یا بالاتر که قادر به محافظت پوست در برابر اشعه ماوراءبنفش A و B هستند
(بیشتر ترکیبات ضدآفتاب تنها در برابر اشعه ماوراءبنفش B اثر محافظتی
دارند) استفاده کنید.
در صورت وجود سابقه خانوادگی خال های دیسپلاستیک یا سرطان پوست معاینه
فیزیکی منظم توسط پزشک برای شناسایی هرگونه ضایعه جدید یا شناسایی تغییر
در ضایعات موجود توصیه می گردد. برای افراد در معرض خطر زیاد تناوب این
معاینات ممکن است هر سه ماه یکبار باشد. همچنین معاینه معمول پوست توسط
خود بیماران برای تشخیص هرگونه تغییر در ضایعات موجود توصیه می شود. برای
نواحی از پوست که مشاهده آن برای خود فرد مشکل است می توان از یکی از
اعضای خانواده کمک گرفت .
عواقب مورد انتظار
در صورت تشخیص و درمان زودرس ، سرانجام این بیماری مطلوب است .
عوارض احتمالی
ملانوم (نوعی سرطان پوست احتمالاً کشنده )
درمان
اصولی کلی
برای تشخیص ، معاینه فیزیکی و نمونه برداری پوستی از ضایعات مشکوک انجام می شود.
درمان ممکن است شامل برداشت ضایعات مشکوک (که دچار تغییر واضح شده اند) یا
برداشت همه ضایعات (حتی ضایعاتی که ظاهراً تغییری نکرده اند) باشد.
عکس رنگی ممکن است از ضایعات گرفته شود تا پزشک در ویزیت های بعدی با مقایسه ضایعات با عکس قبلی بتواند هرگونه تغییر را شناسایی کند.
داروها
هیچ دارویی برای این اختلال لازم نیست .
فعالیت
خود را مقید سازید برای هر بار تماس با آفتاب از ترکیبات ضدآفتاب و لباس
های محافظ استفاده کنید. در صورت امکان از قرار گرفتن در معرض آفتاب بین
ساعت های ۱۰ صبح تا ۳ بعدازظهر اجتناب کنید.
رژیم غذایی
رژیم خاصی نیاز نیست .
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای ضایعات پوستی (خال ) که ظاهر آن دچار تغییر شده است ، باشید.
بروز ضایعات جدید پس از درمان